Pek az sözcük duygusunu tek başına tam anlamıyla taşıyabilecek kadar güçlü ve diğer sözlerden bağımsızdır. Tıpkı pek az insan gibi.
Pek az insan hiç bir yere ulanmadan sadece duruşuyla bir ifadeyi ve anlamı taşıyabilecek kadar tek başınadır. Tıpkı pek az sözcük gibi.
Yine de, çoğu insanın yolu en az bir kez bir sözcükle kesişir; ölümlülük gibi.
Ve diğer insanlar ile diğer sözcükler bu buluşmaya gözleri kapalı, durdukları yerde kuruyarak eskir, eskir, eskirler.
Bir gün büyük bir sessizlik gelip, her şeyi temizleyecekmiş gibi.
.
.
.
(Gelmez.)
